Z pamiętnika Heinza Kuttina, 2 grudnia 2015

Z pamiętnika Heinza Kuttina, 2 grudnia 2015, 19:38

-O czym chciałby trener z nami porozmawiać?

Siedzą przede mną całą szóstką. Fettner jak zwykle je czekoladę, Hayboeck walczy ze sobą, żeby nie zasnąć (nie chce wiedzieć co robił w nocy!), Gregor wystukuje smsa na telefonie, Diethart wpatruje się w wyświetlacz, jakby siłą woli chciał ściągnąć wiadomość na swój numer i jedynie Kraft i Morgi w miarę skupiają się na mojej osobie.

-Chciałbym zapytać co u was. Może jest coś co was gryzie, o czym nikt nie wie, chowacie w sobie, a to potem rzutuje na wasze skoki.

-Nie wydaje mi się...

-Skoro się udzielasz Kraft, to ty zaczniesz.

-Ale co ja mam powiedzieć?

-Opowiedz jak ci się układa z Tynką. Reszta słucha. Niech ktoś obudzi Hayboecka!

Gregor trąca kolegę łokciem i wraca do pisania smsa.

-Chyba jest w porządku. Trochę jesteśmy w rozjazdach, bo ja na zawodach, a ona dość często jeździ do Polski, do mamy, bo jest chora.

-Myślisz, że Tynka to ta jedyna?

-Nie myślałem jeszcze o tym. Zresztą, myślę, że i tak jest szczęśliwa, że ze mną jest.

-Bo wie trener – wtrąca się Morgi – jemu się wciąż wydaje, że jest najlepszym co mogło Tynkę spotkać!

-No przecież mogła trafić na Dietharta!

-Eeeej! - protestuje Thomas. - Co jest?

-I can't wait to fall in love with youuuuu – zaczynają Gregor z Michim. - You can't wait to fall in love with meeee!

-Walcie się na te krzywe mordy!

-Thomas! - protestuję. - Nie można tak mówić do kolegów!

-To nie są moi koledzy!

-I widzi trener! – Gregor przyjmuje minę zbitego psa. - Tak nam się młody za troskę odwdzięcza.

-Troska. Też mi coś!

-To może damy na chwilę spokój Kraftowi i ty nam coś Thomas opowiesz? - pytam uprzejmie, a wszyscy chłopcy nagle z zainteresowaniem przysuwają się w jego stronę.

-Nie będę rozmawiał przy tych sępach!

-No Didl – podpuszcza go Manuel – nie daj się prosić! My służymy radą!

-Nie ma o czym mówić.

-A o Sarze? - proponuje Michi.

-Lubię ją. Nic poza tym.

-Też kiedyś lubiłem Tysię...

-Ja za Sandrą też kiedyś przepadałem.

-Ja Tynki nigdy nie lubiłem. Od razu chciałem ją przelecieć. Od kiedy pierwszy raz weszła do mojego mieszkania z Michim.

-Chcesz mi powiedzieć, że nieświadomie byłem świadkiem Twoich erotycznych żądz?

-Coś w ten deseń.

-Dobrze, że wtedy o tym nie wiedziałem. Mógłbym zwrócić kebaba.

-Jadłeś kebaba? - reaguję ostro.

-Niech się trener nie martwi, dietetyczny był!

-Lepiej dla ciebie, żeby rzeczywiście tak było!

-Wróćmy do Sary! - przerywa im Gregor. - Nie interesują mnie żądze Krafta.

-A żądze Dietharta to już cię interesują, tak? - pyta ironicznie Morgi.

-To jest świeża sprawa! To, że Stefan jest erotomanem to każdy wie od dawna.

-Nie jestem...

-Zamknij się!

-Więc? - zwracam się znowu w stronę Dietharta.

-Wszystko już powiedziałem – chłopak wzrusza ramionami. - Może mi się trochę podoba. No odrobinę! Ale na razie za wcześnie, żeby o tym mówić!

-Uuuuuuuuuuuuuuu!

-Zamknijcie się!

-Pies na baby jesteś – rechocze Morgi. - Kto by pomyślał. Akceptuje twoje świnie?

-Uważa, że są urocze!

-To się dobraliście, nie ma co – Manuel kręci głową z rozbawieniem.

-A ty Fetti? - pytam go.

-U mnie pełen luz trenerze. Megi piękna, zdrowa i szczęśliwa. Ja już nie tak piękny, ale nadal zdrowy i szczęśliwy. Myślimy o zaręczynach, ale jeszcze nic pewnego nie zostało ustalone. W domu wszyscy zdrowi, mój pies dorobił się potomstwa, Tysia załatwia mi czekoladę, życie jest piękne!

-Wiedziałem, że to Tyśka! - wykrzykuję tonem jakbym co najmniej odkrył Amerykę.

-Wszyscy to wiedzieli – mruczy Hayboeck.

-To skoro się tak wyrywasz Michael, to zapraszam na mównicę!

-Co chciałby trener wiedzieć o Tysi?

-O Tysi?

-Wiem, że interesują trenera tylko pikantne ploteczki, więc śmiało, jestem w miarę przygotowany.

-Kiedy wesele?

Michi parska śmiechem.

-Na wiosnę. Teraz żadne z nas nie ma czasu.

-Nadal nie mogę ci wybaczyć, że nie zaprosiłeś mnie na ślub! - informuje Gregor z obrażoną miną i zaczyna robić zgromadzonym zdjęcia.

-Ja sam długo nie wiedziałem, że biorę ślub. To było coś w stylu 'hej, a może się pobierzemy?'.

-I Tysia się na to zgodziła?

-To w sumie był jej pomysł!

-Bawaria źle na nią wpłynęła – prycha Diethart, a Hayboeck momentalnie piorunuje go wzrokiem.

-Przy Michim nie wymienia się nazw południowych landów – informuje ze śmiechem Morgi.

-Bawaria, Bawaria, Bawaria, Bawaria....

-Wepchnąć ci tą świnię w dupę?

-Chłopcy!

-No bo mnie drażni małolat! Fikaj dalej, a już my ci z Morgim wyrwiemy tą fizjoterapeutkę!

-Zważaj na słowa!

-Bo co? Twoja świnia się na mnie rzuci?

-Hayboeck! - krzyczę oburzony.

-To on zaczął! Po co dotyka tych prywatnych tematów, o których oboje z Tysią chcemy zapomnieć?

-Diethart! Zachowuj się! Ale Michi, ty też przeginasz.

-Nie pozwolę sobie wejść na głowę!

-Jednej osobie już pozwoliłeś.

Blondyn wstaje i podchodzi do Dietharta.

-Z całego serca życzę ci, żebyś ty kogoś kochał tak bardzo, żeby przyjemność ci sprawiało, że ta osoba siedzi ci na głowie. Bo ja jestem najszczęśliwszą osobą pod słońcem. A to, że się podkochiwałeś w mojej żonie, a ona cię zlała nie usprawiedliwia twoich żałosnych tekstów.

-Co? - chyba przestaję nadążać.

-Ja to trenerowi przystępnie wytłumaczę – oferuje się niezawodny w takich sytuacjach Fettner. - Jak przyszła do nas Tysia, to spodobała się i Michiemu i Dietharowi. Z tym, że Michi miał ułatwione zadanie bo mieszkał obok Tysi. Potem oni byli razem, ale nikt o tym nie wiedział, co za tym idzie, nie wiedział też Diethart. No i Tysia delikatnie go odtrącała, ale nie jakoś mocno, bo go kocha, no ale jako przyjaciela, a nie tak jak Michiego. Ogarnia trener?

-Tak wiesz. Mniej więcej. A skąd ty to wiesz?

-Megi mi kiedyś opowiadała. Choć to chyba miało być tajemnicą. Cholera, jakby co to nigdy tego nie słyszeliście, ok?

-Jasne.

-No i teraz Diethart chce udowodnić, że też umie. Tak na moje przynajmniej.

-Wcale, że nie! – protestuje Diethart.

-Nikt cię o zdanie nie pytał – prycha Fettner i ładuje następną kostkę czekolady do buzi.

-No trenerze...

-Nie panuję już nad wami! - podnoszę ręce w geście niewinności. - Może Morgi ty teraz? Ty na pewno masz takie stateczne życie.

-W porównaniu z naszą młodzieżą, to rzeczywiście można tak powiedzieć – śmieje się starszy z Thomasów. - U mnie w porządku. Z Kris nam się dobrze układa. Lily rośnie jak na drożdżach. Trochę marudna się zrobiła, zaczyna zauważać, że często mnie nie ma, ale Kris obiecała zabierać ją na konkursy więc kto wie...

-... Bawaria...

-Pożegnaj się ze świnią! Zaraz będzie cię oglądać od środku! Z poziomu...

-Hayboeck! Diethart!

-Nie możesz mi nic zrobić!

-A załóż się!

-Czy wy jesteście normalni? - do pokoju wchodzi Tysia. Po twarzy widać, że szczególnie zachwycona nie jest. - Dwa piętra niżej was słychać! Cieszcie się, że nie wszyscy w tym hotelu mówią po niemiecku!

-Streścić ci, co tu się działo? - pyta uprzejmie Manuel.

-Nie musisz, wszystko słyszałam. Michi, nie możesz wkładać Diethartowi świni w tyłek.

-Ha! - triumfuje Thomas. - Mówiłem! Tysia jest po MOJEJ stronie!

-Co nie znaczy, że nie słyszałam jak go prowokowałeś. I nawet nie mam ochoty z tobą rozmawiać, strasznie mnie zawiodłeś. Sarę masz zamiar traktować jak zdobycz?

-Nie...

-Fettner ma rację. Będziesz teraz udowadniał, a to jest żywa istota. Z uczuciami! Pomyśl o tym. Heinz – zwraca się do mnie – mogę chwilę porozmawiać z Michim?

Skinieniem głowy wyrażam zgodę, więc blondyn podnosi się z miejsca i rusza na korytarz.

-Jak to jest, że ona już u nas nie pracuje, a ma na nas taki wpływ? - kręcę z rozbawieniem głową.

-Hej! - przekrzykuje wszystkich Gregor. - A nikogo nie interesuje co u mnie?!

Wszyscy zatrzymują się bezruchu i wpatrują w Schileriego.

-Będę tatą!

*****

Czytam wszystkie blogi, do których linki mi zostawiacie :) ponadrabiam zaległości, obiecuję! tylko dajcie chwilkę :)