Z pamiętnika Heinza Kuttina, 19 grudnia 2015

Z pamiętnika Heinza Kuttina, 19 grudnia 2015, 9:25

Wygląda szczupło. Chociaż ona zawsze wyglądała szczupło, o ile nie przeraźliwie chudo. Ale teraz jest szczupła! A szczupła to grubsza niż chuda!

Myśl Heinz, myśl!

-Jak myślisz, o czym rozmawiają? - pytam Sarę.

Dziewczyna podnosi na mnie wzrok i patrzy lekko nieobecnym wzrokiem.

-Co?

-O czym Tysia rozmawia ze Stoecklem?

-A któż to wie – wzrusza ramionami i wraca do uzupełniania kart zawodników.

-Nic nie mogę wyczytać z ruchu warg!

-Bo pewnie rozmawiają po norwesku.

A popatrz, o tym nie pomyślałem! Rzeczywiście, może tak być.

-Po co? Oboje są Austriakami.

-Po pierwsze Tysia jest Polką, a po drugie wie, że się jej trener przygląda, więc jeśli to jakaś prywatna sprawa, to przejście na norweski jest sprytnym posunięciem.

Mała cwaniara. Ja nie wiem, od kiedy dogadała się z dziewczynami zrobiła się taka wyszczekana, że głowa mała.

-Prywatna sprawa? Przecież ona nie ma przede mną tajemnic!

-Tak się trenerowi wydaje, dopóki trener nie pozna jednej z nich.

Hmm. Brzmi logicznie.

-Czy ty coś wiesz?

-Może wiem, może nie – wzdycha zamykając segregator. Podnosi wzrok na mnie. - Nawet gdybym wiedziała to pary z gęby bym nie puściła, zależy mi na ich przyjaźni i nie chce zawieść ich zaufania. One się wszystkie strasznie wspierają, a ja nie ukrywam, że od dawna nie miałam... no przyjaciółki.

Zmieniła się. Nie jest tą samą zahukaną dziewczyną, którą poznałem pierwszego dnia. Może i dobrze?

-Ooo patrz! Teraz jeszcze Vilberg i Magnus się pojawili! Dlaczego ja nic nie wiem?!

-Bo ona już dla Austrii nie pracuje? - pyta retorycznie Sara.

-Ale ja bym tak chciał...

-Chcieć, a móc!

-Sara!

-Idę z chłopakami na zajęcia!

Z pamiętnika Heinza Kuttina, 19 grudnia 2015, 11:50

-Mówię wam! Sandra ma tak spuchnięte stopy, że w mało które buty się mieści!

-Beznadziejnie, że zimą ja to dopadło, co nie?

-Dopadło? Nazywasz ciążę czymś co dopadło?

-Nie ciążę. Gregora.

-Zamkniecie się?! - Sara rzuca piłką do siatkówki wprost w głowę niczego nie spodziewającego się Stefana. Piłka odbija się od jego głowy i szybuje na drugi koniec sali.

-Słyszeliście tą pustkę? - rechocze Morgi.

-A w mordę dawno nie dostałeś?

-No chodź cwaniaczku! Mama pozwoliła ci jechać na zgrupowanie?

-Wara od...

W tym momencie Sara robi coś niespodziewanego. Siada na podłodze, wyciąga telefon z kieszeni bluzy i zaczyna pisać jakieś wiadomości. Chłopcy po chwili zauważają co się dzieje i z najwyższym zdziwieniem przyglądają się fizjoterapeutce.

-Co ty robisz? - pyta Didl.

-Piszę wiadomość.

-Nie powinnaś nas opierdolić, czy coś?

-A dlaczego?

-Tysia tak zawsze robiła.

-Ale ja nie jestem Tysią. Ja mam was generalnie w dupie.

Konsternacja na twarzach zawodników robi się coraz wyraźniejsza.

-W dupie?

-Tak. To wam powinno zależeć na wynikach. Zarabiacie tak na życie. Ja swoją pensję i tak dostanę.

-Mogą cię zwolnić po sezonie – zauważa Fettner.

-A ciebie wywalić z kadry w trakcie. Kto ma większy problem? Ja pracę znajdę, a o twoim wylocie zawsze będą pamiętać. Media cię zlinczują.

-Co się z tobą stało? - pyta Kraft.

-Przejrzałam na oczy.

-A co ci wcześniej przysłaniało widok? - docieka Didl.

-Ty i twoja głupota – prycha Morgi.

-I świnie! - krzyczy Michi. - I głupota świń!

-Ty masz dziecko, ty dziecko w drodze, ty masz żone, a ty już dawno powinieneś się oświadczyć – wylicza Sara. - Pozostają tylko ci dwaj, dla których powinniście stanowić przykład, a tymczasem oni czasami zachowują się dojrzalej niż wy. Przedszkole to przy was poważna instytucja!

-Śmiej się śmiej, ale Lily ostatnio kandydowała na przewodniczącą swojej grupy w żłobku! - oznajmia z nieukrywaną dumą Morgi.

-Przygotowywaliśmy jej program wyborczy! - dopowiada Michi.

-Więcej śmietników dla czystości placu zabaw...

-... dłuższe leżakowanie...

-... renowacja piaskownicy...

-... nowy sprzęt do zabaw w piasku...

-... wykreślenie zupy mlecznej z jadłospisu...

-Jaja sobie robicie? - przerywa im w końcu Sara.

-Jesteśmy śmiertelnie poważni!

-Proponowałem maskotkę dla każdego dziecka... - wtrąca się Diethart.

-Zgadnij jaką? - przerywa mu Michi. - Świnię! To takie Didlowe, że aż mnie osłabia!

-Ale to nie zgrywało się z naszą ofertą – wyjaśnia Sarze Morgi. - Lily miała być poważną kandydatką! Świnie nie wchodziły w grę!

-Ale potem Lily zjebała... - mruczy Michi.

-Ona ma dwa lata! - protestuje Thomas. - Nie mogła zjebać! Co najwyżej zmaściła! Ale fakt faktem, na twarz kampanii wybrała wujka Gregora...

-Starałem się jak mogłem! - broni się Schlieri.

-Opowiadanie dzieciom o złamaniach i krwi po upadku na skoczni to nie jest sposób na zdobycie głosów – rzuca ironicznie Hayboeck.

-Czy wy siebie słyszycie? - docieka Sara. - Mam wrażenie, że to wy bardziej chcieliście zostać prezesem w tym żłobku niż Lily...

-Przewodniczącą, nie prezesem! - prycha Fettner, wyraźnie dając upust swojej frustracji spowodowanej niewiedzą dziewczyny.

-Jeden pies! Na dwór! Wszyscy! A jak ktoś wspomni o świniach albo żłobku to będzie biegał, aż śnieg nie stopnieje!

Z pamiętnika Heinza Kuttina, 19 grudnia 2015, 16:40

-Na koniec chciałbym się z wami podzielić prawdziwą bombą!

Sara, Tim i Felix patrzą na mnie z lekką obawą.

-Tysia jest w ciąży!

-A sądzisz tak, bo....? - próbuje się dowiedzieć Tim.

-Rozmawiała dziś po norwesku ze Stoecklem!

-A to nie! - Tim unosi ręce w geście kapitulacji. - To wszystko wyjaśnia!

-Heinz, ona pracuje dla Norwegów, to normalne – wyjaśnia mi Felix.

-Nie ćwiczyła z chłopakami wczoraj!

-Może ma okres? - pyta Sara, a my rzucamy jej pytające spojrzenia. - Wiecie, dyskomfort.

-Nie biegała dzisiaj z nimi!

-To samo, co przy ćwiczeniach.

-Przytyła!

-Nadal jest chuda jak patyk – Tim przewraca oczami.

-Nie pija alkoholu!

-A czy to obowiązek?

-Zemdlała!

-Może jest przemęczona?

-Ok! Tego nie zagniecie! Stoeckl dzisiaj na odprawie kierowników kadr poinformował, że jego drużyna od Letniego Grand Prix będzie na rok potrzebować zastępstwa za Tysie. Kazał podsyłać CV, gdybyś ktoś znał dobrego fizjoterapeutę.

Z pamiętnika Heinza Kuttina, 19 grudnia 2015, 18:35

-... Alex dzwonił, wprosił się na obiad w przyszłym tygodniu.

-Alex do nas na obiad? A co się stało?

-Chce nam przedstawić nową dziewczynę. Emma, czy jakoś tak. Gada o niej jak katarynka.

-Szybko mu przeszła Tynka – prycha Tysia obracając swoją rękę w dłoni Michiego.

Podchodzę do nich zdecydowanym krokiem.

-O co chodzi Hayboecki?

-Ale że co?

-Mdlejesz, wymiotujesz, rozmawiasz po norwesku, a Stoeckl szuka za ciebie zastępstwa!

-Nic takiego! - uśmiecha się promiennie i macha lekceważąco ręką. - Nabawiłam się pasożyta!

Michi prycha śmiechem.

To nic śmiesznego, młody człowieku! Pasożyty to poważna sprawa!

-Ah tak?

-Tak, ale naprawdę! To nic groźnego!

-Można go usunąć?

-Yhm. Trochę podrośnie i go ze mnie wyciągną.

-Czyli musisz czekać?

-No niestety tak...

-Czy to niebezpieczne dla życia?

-Ani trochę!

-Czyli wrócisz do nas?

-Jasne! Jak tylko dojdę do siebie.

-A kiedy znikasz?

-Do końca sezonu zostanę u Norwegów, a potem pójdę na zwolnienie.

-A jak się tym zaraziłaś?

Michi podnosi się na łokciu i z zainteresowaniem przygląda się brunetce.

-Przez... Przez kontakt z nosicielem.

Blondyn znowu prycha śmiechem.

Hayboeck, na litość boską, zachowuj się! Twoja żona jest chora!

-Można być tylko nosicielem, a nie mieć pasożyta?

-A to się dość często zdarza – wyjaśnia mi dziewczyna. - Generalnie kobiety są bardzo podatne na tego pasożyta! Mamy słaby układ odpornościowy!

-Ale jesteś pod opieką lekarza?

-Tak, mamy w sztabie lekarza, dba o mnie.

-A wiesz od kogo się zaraziłaś?

-Wiem. I uwierz mi, że będzie go to słono kosztowało za kilka miesięcy.

Silna dziewczyna. Przetrwa to, a potem ukaże sprawcę! Szkoła Heinza!