Z pamiętnika Heinza Kuttina, 18 lipca 2016

Z pamiętnika Heinza Kuttina, 18 lipca 2016, 14:26

Kochany Pamiętniczku!

To ja, Heinz!

Minęło tyle czasu od naszego ostatniego spotkania! Pół roku? Tak, pół roku! Kto by pomyślał?

Tyle się pozmieniało przez ten czas, że aż nie wiem od czego zacząć.

Zostałem dziadkiem! To znaczy, takim przyszywanym całe szczęście, choć Sophie nadal spotyka się z Andim. Między nami mówiąc to zaczynam chyba lubić tego chłopaka.

A dziadkiem zostałem potrójnym! Tak, tak! Potrójnym! Bo niewiele później niż mój ostatni wpis okazało się, że Tysia i Michi będą mieli bliźniaki! Chłopca i dziewczynkę!

I tak oto Michael został dumnym ojcem Leny i Thomasa, a Gregorowi urodził się syn – Maximilian Heinz. Naprawdę! Dał mu na drugie imię Heinz! Miliony serduszek, to za mało, żeby opisać moją radość!

Tysia jest w tym momencie na zwolnieniu, ale od czasu kiedy okazało się, że będą mieli bliźniaki przebąkiwała, że chyba nie wróci do Norwegów, że nie da rady zorganizować dla nich opieki na tyle, a zabieranie ich ze sobą uważa za skrajną głupotę. Stoeckl cierpliwie czeka, choć chyba się już pogodził, że jego fizjoterapeutka postanowiła osiąść na stałe w Austrii.

To szansa dla mnie! Znajdę jej jakąś ciepłą posadkę w związku i wrócimy na szczyt!

Bo niestety ten sezon padł – ku uciesze Tysi – łupem Andersa Fannemela. Brunetka stwierdziła, że to najlepszy prezent jaki mogła dostać na odejście.

Drugie miejsce zajął Michi, trzeci był Severin Freund.

Manuel w końcu oświadczył się Megi i chcieli brać natychmiastowy ślub, ale Sandra z Tysią zapowiedziały, że się obrażą do końca życia jeśli wezmą ślub w czasie kiedy one wyglądają jak wieloryby.

Jak na moje to wyglądały co najwyżej jak orki. I to takie małe. Zresztą Sandra szybko zaczęła chodzić na siłownię i straciła nadprogramowe kilogramy, za to Tysia w ciąży przytyła niecałe 5 kilo więc po prostu wygląda zdrowiej niż przed ciążą. Jednak Michi twierdzi, że i tak postanowiła przejść na dietę.

Sara na dobre związała się z Kraftem i chyba są ze sobą szczęśliwi, bo postanowili ze sobą zamieszkać jeszcze przed startem zimowego sezonu.

Didl też coś przebąkuje o jakiejś pannie, ale nikt jej jeszcze nie widział, więc Gregor z Morgim wysnuli teorie, że dziewczyna zwyczajnie nie istnieje, co Sandra skwitowała stwierdzeniem, że może Gregor zająłby się poważniejszymi problemami jak na przykład zmiana pieluchy jego osobistego syna.

A teraz siedzimy sobie w nowym mieszkaniu Tysi i Michiego i oczekujemy na resztę, żeby rozpocząć odprawę sztabu przed wyjazdem na Letnie Grand Prix. Musieliśmy w ich mieszkaniu, bo Hayboeck oznajmił, że jego żona mu nogi z dupy powyrywa, jak nie pomoże jej trochę przy dzieciach.

Fakt, od czasu ich narodzin Michiego więcej nie było niż był. A to jedno zgrupowanie, a to drugie. A Tyśka sama. To znaczy z Megi i Sandrą. Mieszkają teraz wszystkie na jednym osiedlu to jakoś we trzy dają radę zapanować nad trójką dzieci.

-Herbata – Megi podaje mi kubek i siada naprzeciwko mnie przy stole. W tym samym czasie Tysia delikatnie przymyka drzwi od sypialni i oddychając głęboko z ulgą wchodzi do kuchni.

-Thomas śpi, teraz czas na ciebie kochana – uśmiecha się do Leny, którą trzymam na rękach.

-Gdzie jej będzie lepiej niż u dziadka Heinza, hmm? - pytam z wyrzutem. Tysia podnosi ręce w geście niewinności.

-Proszę bardzo! Chwila dla mnie.

W tym momencie drzwi wejściowe się z hukiem otwierają.

-Cześć Tysiaaaaa! Przywiozłem ci Alexa!

Brunetka bierze głęboki oddech i spokojnie przysłuchuje się jak Thomas w sypialni zaczyna płakać.

-Zamorduję Michiego, przysięgam – mruczy pod nosem.

-Jest moja królewna! - wykrzykuje Alex wchodząc do kuchni i porywając Lenę z moich rąk.

Z relacji Tysi wiem, że Alexowi odbiło na punkcie bliźniaków i twardo walczy o tytuł wujka roku.

A że ma złamaną nogę i za chwilę będzie musiał zacząć rehabilitację to uznali, że najlepiej będzie go zostawić Tysi do pomocy, na czas kiedy Michael wyjedzie. Wilk syty i owca cała, bo Tysia ogarnie jego nogę.

-W tej chwili szorujesz usypiać Thomasa – słyszę z przedpokoju głos brunetki.

-Ale ja...

-Nie interesuje mnie to! Trzeba było nie drzeć japy.

Po chwili dziewczyna wraca do kuchni.

-Chyba trzeba jej zmienić pieluchę – oznajmia Alex.

-To daj...

-Nie, nie! Ja to zrobię!

I robiąc dziewczynce samolocik wychodzi z kuchni.

-Wyszłam za nie tego Hayboecka co trzeba – mruczy brunetka.

Pukanie do drzwi.

-Otworzę! - krzyczy Michi niosąc Thomasa na rękach. - Siema!

Na korytarzu Hayboeck i Gregor przybijają rączkami swoich zdezorientowanych synów piątki i różne dziwne przywitania.

-Ej Tyśka! - Schlieri wchodzi do kuchni. - O, cześć trenerze! Tycha, bo Sandra zostawiła mnie z Maxem, więc musiałem go zabrać ze sobą! Zajmiesz się nim chwilę?

-Ależ jasne! - prycha brunetka. - Przecież mam za mało dzieci na głowie.

-Super! Wiedziałem, że mogę na ciebie liczyć!

I podaje jej chłopca na ręce. Dziewczyna przewracając oczami wychodzi z kuchni, a zaraz za nią Megi, która po drodze zabiera Michiemu Thomasa z rąk.

Po drodze do pokoju Tysia otwiera drzwi Morgiemu.

-Cześć Tyśka! Kris jest w pracy, więc musiałem zabrać Lily! Mam nadzieję, że nie masz nic przeciwko!

-Otworzymy przydomowe przedszkole – śmieje się Megi.

-Chodź Skarbie – Tysia bierze Lily za rękę i prowadzi do salonu. - Musisz się trzymać z dziewczynami, bo z facetami to różnie bywa. A im starsi tym gorsi. Ci w pieluchach nie są tacy źli.

-Ma kolorowanki w plecaku! - krzyczy za nimi Morgi i wchodzi do kuchni.

Po jakimś czasie pojawia się Manuel, Stefan i Didl. Na szczęście oni nie przyprowadzili ze sobą żadnych dzieci. Odrobinę spóźniona wpada Sara z Timem i Felixem, którzy odbierali ubrania od sponsorów i możemy zaczynać.

-Dzieciaczki! - zaczynam z uśmiechem. - Przed nami najpiękniejszy czas!

-Gwiazdka! - wykrzykuje Didl.

-Gwiazdki to chyba ty masz w głowie – prycha Fettner.

-Nie mam!

-To zaraz będziesz miał, jak się nie zamkniesz!

-Kochani... - zaczynam biorąc głęboki oddech. - Naprawdę, nie powinniśmy się kłócić w tym niesamowitym okresie...

-Naprawdę zaczyna brzmieć jak gwiazdka – mruczy Hayboeck.

-No przecież mówiłem – krzyczy z wyrzutem Diethart.

-Czy ty masz gdzieś ściszające pokrętło? - pyta Gregor.

-A co, główka boli? Kacyk?

-Taa, pieluchowy – mruczy Schlieri.

-Kiedy poznamy dziewczynę Didla? - wypala nagle Kraft.

-O właśnie! - wykrzykuje Morgi.

-Nie przedstawie jej wam...

-Bo nie istnieje! - rechocze starszy z Thomasów.

-Co ty tam możesz wiedzieć! - denerwuje się Diethart.

-Na pewno towarzystwo normalnych osób by jej dobrze zrobiło – zauważa Gregor. - Nie możesz ograniczać jej towarzystwa tylko do ciebie!

-Normalnych osób?! A zatem wy odpadacie!

-Kochani! - wykrzykuję. - Chciałem porozmawiać z wami o wiązaniach.

-O wiązaniach? - dziwi się Hayboeck. - Przecież to działka Tima i Felixa! Z nimi niech trener rozmawia. Wracając do dziewczyny Didla...

-Oj dajcie spokój! - krzyczy Sara. - Ja ją widziałam!

W kuchni zapada cisza.

-Kłamiesz – rzuca Gregor.

-Cichooooo – syczy Kraft. - Kiedy? Jak wygląda?

-Jest bardzo ładna – wzrusza ramionami fizjoterapeutka. - Nie wiem kiedy... Z dwa tygodnie temu?

-Bardzo ładna? - dziwi się Morgi. - Dziewczyna Didla?! Niemożliwe...

-Eeej! A co to niby miało znaczyć? - oburza się Diethart.

-No domyśl się...

-No widzi trener...

-Cisza! - krzyczę, próbując uspokoić cały tłumek. - Myślę, że chłopcy mają rację!

-Że jestem brzydki?!

-Piątka trenerze! - wykrzykuje Michi i wyciąga rękę, w którą chwilę później uderzam.

-Nie! Że powinniśmy ją poznać!

-Ale ja nie chcę...

-Wstydzisz się jej? - pyta podejrzliwie Fettner. - Ma grzybicę? Łuszczycę? 6 palców u stóp?

-Fettner, na Boga! - wykrzykuję.

-Tak tylko pytam no... No chyba nie jest zazdrosny? Ci tu mają dzieci, ja mam narzeczoną, a Stefan świata poza Sarą nie widzi!

-Okej! Przyprowadzę ją! - mruczy Didl. - Ale jeden głupi tekst i popamiętacie mnie do końca życia!